समुद्रावर आज फिरताना...

समुद्रावर आज फिरताना

रम्य अश्या वातावरणात

 मनाने परत झेप घेतली

त्या विसरलेल्या क्षणात

समुद्रावरची ती वाळू

आजही तितकीच मऊ आहे

तुझ्या केसांवर्ती माझा हात

फिरवण्याची जाणीव त्यात आहे

किनार्यावर अलगद येत असणार्या 

त्या लाटा मला बोलावतात

तू प्रेमाने मारलेल्या हाकेची

त्या मला भास करून देतात

त्या पाण्याच्या लाटातून आताही

एक खोडकरपणा आधळतो   

तुझ्या मनमोक्ल्या हसुची

जणू कही जाणीवच देऊन जातो 

तो मावळता सूर्य हळूच 

स्वतः बरोबर अंधार आणतो

संपली एक ती कहाणी आता

हेच का बरे तो सांगतो...

Made this poem while going back home from work... 

A take on thoughts about a guy who is missing the woman he loved... Now I wasn't on the sea shore while writing this... so depended on imagination to draw out the atmosphere and his feelings for her...

I will put up the poem in English words too in case you have trouble reading the Devanagari script :-)

Here goes...

Samudravar aaj firtana
Ramya ashya vatatvarnat
Manani parat jhep ghetli
Tya visarlelya shanat


Samudravarchi ti valu
Aajhi titkich mau ahe
Tujha kesanvarti haath
Firavnyachi janvi tyat ahe


Kinaryavar algat yet asnarya
Tya laata mala bolwatat
Tu premanin marlelya haakechi
Tya mala bhaas karun detat


Tya panaycha latatun attahi
Ek kodhkarpana adalato
Tujha manmoklya hasuchi
Janukahi janivch deun jaato


Toh mavalta surya haluch
Swatah barobar andhar anato
Sampli ek ti kahani ata
Hech ka bare toh sangto...